نقاط مهم زندگی

دارم به یک نقطه اشاره می کنم،یکی از نقاط مهم زندگی. اساسا لحظات عمر آدمی تشکیل شده از یک سری نقاطه که با وصل کردن‌شون به هم زندگی جریان پیدا می کنه. نقطه‌هایی که خیلی مهمن مثلا نقطه عطف؛ نقطه عطفی که نود و نه درصد نمی‌دونن چیه ولی روزی بیست بار از نقاط عطف زندگی‌شون کنفرانس میذارن.
نقطه بعدی، نقطه بحرانیه. ما خوب می‌دونیم بحران یعنی چی، پس نقطه بحرانی رو به عنوان یک اصل می پذیریم. البته بگم که این روزها اوضاع اون‌قدر بحرانیه و اعصاب خط خطیه که واسه ما کار از نقاط بحرانی گذشته و این خطوط بحرانیه که معنا داره.
نقطه جوش هم یکی دیگه از اون نقطه‌هاست. از اون‌جایی که خطوط بحرانی زیاد شده، به وفور پیش میاد که خط رو خط میشه و این خطوط هم رو قطع می کنن. به این نقاطی که هم دیگه رو قطع می‌کنن، می‌گن: نقطه ی جوش
و اما نقطه حساس چیه؟
به این نقاط اصلا نباید دست زد ولی باور کنید قشنگ‌ترین حس دنیا اینه که اوقات فراغت خودمون رو با نقاط حساس هم پر کنیم.
دلیلش هم اینه که دوست داریم همدیگه رو تو نقطه اوج ببینیم. نه نه، اشتباه نکنید. نقطه اوج رضایت و موفقیت منظورم نیست. منظورم اوج عصبانیته؛ اخه لذت خاصی در دیدن عصبانیت یک سری‌ها هست که خوردن قرمه سبزی نداره.
اما نقطه کور. شاید شما هم می‌خواید بگید نقطه‌های تاریکی از زندگی که دیگه هیچ امیدی برای آدم نمونده، می‌شه نقطه کور، نه. لطفا تعریفی رو بگید که ما بتونیم قبول کنیم. خیلی ساده است. نقطه ی کور، نقطه‌ایه که دوتا چشماش نمی بینه، همین.
البته بعضی‌ها هم می‌گن نمی‌خواد ببینه، بعضی‌ها هم اصرار دارن که چشم دیدن نداره.
نقطه فقر؛ چی؟ نقطه فقر؟ نقطه فقر دیگه چه کوفتیه؟
اون که از نقطه گذشته و الآن خط فقره که اکثرمون زیر خط فقر داریم از زندگی لذت می‌بریم؛ البته گاهی کلی دورخیز می‌کنیم و با یک پرش بلند به خط فقر اویزون می‌شیم، سه تا بارفیکس می زنیم برای حفظ سلامتی یهو می‌بینیم خط فقر شیب‌دار می‌شه و ما سر می خوریم پایین.
نقطه قوت هم داریم. نقطه‌ای که زورت اون‌جا زیاد می‌شه، مثل تو کوچه‌تون جلو در خونه‌تون، دیگه جای دیگه‌ای نیست که زورمون به چیزی یا جایی یا کسی برسه، البته واسه ما این‌جوریه. کسانی هستن که زورشون همه‌جا، به هرکس و هرچیز می‌رسه.
نقطه ضعف هم که همه کامل در جریانیم.
نقاطی از زندگی که احساس ضعف می کنیم؛ مثلا وقتی که خیلی گرسنه‌ته و می‌خوای بری نزدیک‌ترین رستوران یا سوپر مارکت چیزی بخری و بخوری، ولی می‌بینی باک بنزینت گرسنه تره و می‌مونی که غذا بخورم؟ بنزین بزنم؟ کدوم؟
اینجاست که در تصمیم گیری احساس ضعف می‌کنیم، البته که این یک مثال خاصی از این نقطه ضعف‌هاست، وگرنه ما این روزها کلا خیلی احساس ضعف می‌کنیم، جوری که جای تمام این نقاطی که گفتم فقط نقطه ضعف داریم؛ یعنی مغازه دار و راننده تاکسی هم امروز جای پول خرد، نقطه ضعف می دن.
لطفا نقطه‌هامون رو دوست داشته باشیم، چون نقطه نقطه جمع شود، وانگهی یک خط شود. خط‌ها هم که روی هم می‌شن صفحه، صفحه‌ها هم که باهم میشن دفتر خاطرات زندگی.
دفتر روزگارتون رنگارنگ